Het Huis

De uitvoering van het plan heeft als uitgangspunt verkregen het bestaande woonhuis te behouden (als een van de weinige historische bebouwingen aan deze straat) en te renoveren en door middel van uitbreidingen aan dit bestaande eenvoudige hoofdvolume, het gewenste programma van eisen te realiseren. Het architectuurconcept gaat er vanuit om de bestaande woonfuncties zodanig te herschikken en te oriënteren op het prachtige achterliggende Maas en Waalse landschap en daarmede zich enigszins ‘af te keren’ van de recentelijk nieuw ontwikkelde woonwijk aan dezelfde straat. De renovatie van het bestaande woonhuis had tot doel: het bestaande huis te ontdoen van al te historiserende wijzigingen die het sinds de zeventiger jaren heeft ondergaan, en een grote onderlinge samenhang te creëren tussen bestaand en nieuw. Het nieuwe diende het bestaande niet te overschreeuwen, terwijl de nieuwbouw eigentijds en nadrukkelijk onderscheidend aangeeft dat het in een andere periode is gerealiseerd.  

Zo verkreeg deze kleine boerderij in het Maas en Waalse dorpje Puiflijk een drietal uitbreidingen met alle een eigen specifieke functie, uitstraling en materialisering en in schaal en materiaal volledig in samenhang op elkaar afgestemd.  

Vanwege de terughoudend gewenste uitstraling en de waardering voor het eenvoudige bestaande woonhuis, werd gekozen om iedere vleugel anders te materialiseren met zeer duurzame natuurlijke materialen in hun eigen ‘aardse’ kleurstelling.

Deze materialisering is zeer harmonieus op elkaar afgestemd, waarbij geen kleurtoevoeging door middel van schilderwerk werd gebruikt. Ook zijn er materialen zoals rietbedekking vanuit het bestaande woonhuis doorgetrokken in een uitbreiding, doch zijn er  eveneens profielglasgevels, gevels van roestkleurige Afrikaanse leisteen, en geïmpregneerde houten gevels  toegepast. 

Het lessenaardak van de woonvleugel werd voorzien van een zinken felsbanendak waarbij het zink door zijn fraaie veroudering een natuurlijke aansluiting vindt op de rietbedekking. Als ‘bindend’ materiaal zijn er buiten en binnen diverse houtsoorten en houttoepassingen verwerkt. (Iroko / Siberisch lariks en Frans eiken) en alle staalconstructies uitgevoerd in een in het zicht blijvende thermisch verzinkte uitvoering. Als contrast met de donkere Iroko vloeren zijn meubileringen en het orgel uitgevoerd in Frans eiken.

De uitbreidingen zijn hoofdzakelijk vormgegeven met een flauw hellend lessenaardak, wat refereert aan de simpele schuren in het Maas en Waalse landschap. Daarnaast vormen de drie toevoegende gebouwdelen gezamenlijk de vormgeving, sfeer en de maten van het nieuwe erf.

De gekozen positionering van de vleugels ten opzichte van het bestaande woonhuis vormt het ‘afwerende’ gebaar ten opzichte van de tegenover gelegen nieuwe woonwijk, waarmede de open zijde van de u-vormige plattegrond van het erf op het karakteristieke landschap is georiënteerd en daarnaast een volledige privacy en intimiteit op het eigen erf bewerkstelligt.

Door de markante ligging van het bestaande woonhuis (zijgevel ± 3m vanaf de straat gelegen) bestond de wens om de relatief grote uitbreidingen vanaf de straat nauwelijks zichtbaar en ervaarbaar te maken. De grote woonvleugel werd achter de reeds aanwezige aaneengeschakelde  leilinden geplaatst, terwijl de muziekvleugel werd ‘ingeschoven’ in het reeds aanwezige rietvolume en ruim 1m in de grond verzonken. De hoofdentree van de woonhuisuitbreiding  werd als een glazen doos gesitueerd op de grens van oud/nieuwbouw. De entree van de muziekvleugel is onderdeel van de betreffende uitbreidingsvleugel. 

Ten behoeve van oriëntatie, is na iedere entree een axiale ontsluitingsroute met uitzicht op het polderlandschap gesitueerd.  De bezoeker aan iedere uitbreidingsvleugel wordt door middel van deze ‘vista’ nadrukkelijke geattendeerd op de landschappelijke kwaliteiten van het aanwezige landschap. Aan het eind van de route, die de uitbreidingen ‘koppelt’ en ontsluit via het bestaande woonhuis, is een markante ruimte gesitueerd, enerzijds: de hoge vierkante  verticaal gerichte woonkamer en anderzijds de horizontale gerichte concertruimte in de muziekvleugel. Naast de concertruimte is een ander  bijzonder element op het nieuwe erf: de thermisch verzinkte veranda op het zuid-oosten, begroeid met de Wisteria Sinensus (blauwe regen) en de thermisch verzinkte zonneroosters met daarop schuivende Iroko louvre - schuiframen voor de hefschuiframen van de verdieping.  

Deze  bijzondere ‘groene’ ietwat verhoogde veranda speelt een belangrijke rol in de vormgeving en beleving van het nieuwe erf. De terrassen en de omliggende grindbedekkingen realiseren diverse aangename ingetogen ‘verpozingsplekken’ .  

ARCHITEKTENBURO   OTTO VAN DIJK   HORSSEN          ARCH.     AVB      BNA      BNI